کامپوزیت های مبتنی بر تنگستن
محصولات ساخته شده از این ماده دارای سختی بالا، سرعت بالا، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر شکستگی متوسط هستند. تنگستن بدون اتصال از سختی بسیار بالایی برخوردار است، اما شکنندگی آن در دمای اتاق باعث می‌شود که ترک‌خورده و از کار بیفتد، زیرا تغییر شکل پلاستیک کمی دارد یا اصلاً تغییر نمی‌کند. سخت شدن فاز شکل‌پذیر با ترکیب تنگستن با مواد سیمان‌کاری انجام می‌شود. این پدیده باعث افزایش سختی در دمای بالا، دوام در برابر نیروهای خارجی، مقاومت در برابر شکستگی می‌شود اما سایش، چسبندگی، اکسیداسیون و خوردگی را کاهش می‌دهد.
کاربید تنگستن به کاربید دو ظرفیتی تنگستن تجزیه می‌شود و همچنین عیوب دوقلویی و انباشته شدن را پیدا می‌کند. برای غلبه بر این محدودیت، افزودنی‌های چسب برای جلوگیری از تجزیه و عیب‌های فوق‌الذکر ضروری است. اگرچه چگالی زیاد آن معمولاً موردنیاز است، اما در بعضی از کاربردها چگالی بالاتر مشکل‌ساز است.
در واقع، مهم‌ترین عامل در کاربردها کنترل رشد دانه است. قبل از انتخاب مواد افزودنی چسب، ملاحظات دقیق لازم است. تنگستن با استفاده از روش‌های مختلف زینتر می‌تواند انواع اتصال‌دهنده‌های مختلف را در خود جای دهد.