کاربید تنگستن یکی از سختترین مواد است که برای استفادههای صنعتی موجود میباشد. با هیچ شعلهای قابل ذوب شدن نیست. همچنین نسبتاً شکننده است. ذرات کاربید تنگستن برای سخت بودن با استفاده از فلز “اتصال” ، خرد شده و اعمال میشود که معمولاً در یک میله لوله فولادی محصور میشود. اخیراً، یک لوله حاوی کاربیدهای تنگستن و وانادیوم است معرفی شده که گفته میشود پوشش سطح یکنواختتری نسبت به میله مستقیم کاربید تنگستن دارد.
مواد مصرفی و آلیاژهای جوشی سختکننده زیادی در دسترس هستند که به پنج دسته کلی تقسیم میشوند:
آ) آلیاژهای پایه آهن با آلیاژ کم برنز و مواد حاوی حداکثر ۱۲٪ از اجزای آلیاژ.
ب) کروم مولیبدن و منگنز.
ج) آلیاژهای آلیاژ پایه آهن، مواد با محتوای آلیاژ.
د) علاوه بر کروم موجود در همه آلیاژهای مقاوم در برابر آهن، برخی از این آلیاژها ممکن است حاوی نیکل نیز باشند.
ه) کبالت، پایههای کبالت و آلیاژهای پایه نیکل که حاوی مقادیر نسبتاً کمی آهن (۱٫۳ تا ۱۲٫۵٪). از این تعداد، پرهزینهترین و همچنین متنوعترین آنها هستند
آلیاژهای کبالت – کروم – تنگستن، مقاومت بالا در برابر خوردگی و اکسیداسیون آنها دارای ضرایب اصطکاک کم هستند، تمام آلیاژهای پایه کبالت و پایه نیکل دارند و مناسب برای کاربردهایی شامل سایش فلز به فلز؛ تقریباً همیشه برای آنها انتخاب میشوند برنامههای کاربردی شامل دمای ۵۵۰۰ درجه سانتیگراد یا بالاتر. آلیاژهای پایه کبالت مقدار سختی اصلی خود را در دمای سرخی (۸۰۰۰ درجه) حفظ میکنند.
مطالب بیشتر: تنگستن کارباید حفاری
مواد پایه
تقریباً ۸۵٪ از فلز تولید استفاده شده از فولاد است. اصطلاح فولاد انواع مختلفی از فلزات ساخته شده را در برمیگیرد که اصولاً از آهن است. انواع مختلفی از فولادها که در صنعت برای ساخت اجزای مختلف برای انواع متفاوت استفاده میشود.
اجزا در انواع زیر گروهبندی میشوند:
فولادهای کمکربن و فولادهای کم آلیاژ: این فولادها شامل سریهای AISI C-1008 تا C-1020 هستند محدوده کربن از ۰٫۱۰ تا ۰٫۲۵٪ ، محدوده منگنز از ۰٫۲۵ تا ۱٫۵٪ ، فسفر حداکثر ۰٫۴٪ و گوگرد حداکثر ۰٫۵٪ است. فولادهای این محدوده را در ساختهای صنعتی بیشترین کاربرد را دارند.
این فولادها بهراحتی با هر یک از قوسها، گازها و فرایندهای جوشکاری مقاومتی فولادهای با مقاومت بالا با آلیاژ کم، در سیستم تعیین نمایانگر عمده فولادهای باقیمانده هستند AISI این فولادها شامل فولادهای کم منگنز، نیکل کم تا متوسط هستند فولادها، فولادهای نیکل – کروم کم، فولادهای مولیبدن، فولادهای کروم – مولیبدن و فولادهای نیکل – کروم – مولیبدن. این آلیاژها در سریهای AISI 2315 ، ۲۵۱۵ و ۲۵۱۷ گنجانده شدهاند.
فولادهای با کربن متوسط : این فولادها شامل سریهای AISI C-1025 تا C-1050 هستند این ترکیب شبیه به فولادهای کمکربن است، با این تفاوت که محدوده کربن از ۰٫۲۵ تا ۰٫۵۰٪ است و منگنز از ۶۰/۰ تا ۶۵/۱ درصد. فولادهای با کربن متوسط با رعایت برخی موارد احتیاطی بهراحتی قابل جوشکاری هستند مشاهده میشوند این فولادها را میتوان با تمام فرایندهای ذکر شده در بالا جوش داد. فولادهای پر کربن – این فولادها شامل سریهای AISI از این ترکیب مشابه فولادهای با کربن متوسط است، با این تفاوت که محدوده کربن از ۳/۰ تا ۱/۰٪ است.
در هنگام جوشکاری فولادها در این کلاسها باید اقدامات احتیاطی ویژهای انجام شود. فولادهای پرکربن را میتوان جوش داد با همان فرایندهایی که قبلاً ذکر شد. فولادهای دیگر عبارتاند از فولادهای کم نیکل کروم (AISI 3120 ، ۳۱۳۵ ، ۳۱۴۰ ، ۳۳۱۰ و ۳۳۱۶) ، کم منگنز فولادها (AISI 1320 ، ۱۳۳۰ ، ۱۳۳۵ ، ۱۳۴۰ و ۱۳۴۵) ، فولادهای کروم کم آلیاژ (AISI 5015 تا ۵۱۶۰ و فولادهای کوره برقی ۵۰۱۰۰ ، ۵۱۱۰۰ و ۵۲۱۰۰) که میتوانند بدون اقدامات احتیاطی خاص هنگام جوشکاری انجام شوند کربن در انتهای محدوده قرار دارد.
مطالب بیشتر: تنگستن کاربید پیچ سازی